Temat kompleksowy - Z kulturą za pan brat

 

“Jeżeli Ci wesoło” - zabawa integracyjna https://www.youtube.com/watch?v=T5UoFi8JszM

Dzieci gestem ilustrują słowa piosenki

 

Rozmowa o kulturze na podstawie opowiadania: 

Kulturalny wieczór

Maciejka Mazan

– Jacuś, pobaw się ze mną – poprosiła Nikola.

Jacuś nie bardzo miał ochotę, ale tego dnia w przedszkolu było mało dzieci i zaczęło mu się

nudzić.

– No trudno – powiedział. – A w co?

– W kulturalny wieczór. Ja będę wielką damą, tak jak moja mama, a ty będziesz moim

narzeczonym.

– Wykluczone – oznajmił Jacuś i zrobił w tył zwrot.

– I zabierzesz mnie do cukierni na tort i ciastka z kremem! – dodała Nikola.

Jacuś Placuś bardzo lubił wszelkie słodycze, a zwłaszcza ciasta.

– A będzie tort czekoladowy? – spytał.

– Co tylko zechcesz – obiecała słodko Nikola.

Więc Jacuś niechętnie wrócił.

– A teraz weź mnie pod rękę – rozkazała Nikola.

– Dlaczego? – jęknął Jacuś.

– Bo tak jest kulturalnie. Poza tym będziemy mówić „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie”, ponieważ to też jest kulturalne.

Z kulturą za pan brat TYDZIEŃ XXXI

Planeta dzieci Pięciolatek Przewodnik metodyczny. Część 4

13

Jacuś wziął Nikolę pod rękę i podszedł z nią do stolika.

– I co teraz? – spytał.

– Teraz przychodzi kelner, a my zamawiamy ciastka – wyjaśniła Nikola. – Ja poproszę uprzejmie

cztery rurki, pięć kawałków szarlotki i wuzetkę, ale małą, bo muszę dbać o linię, jak moja mama.

– A ja… – zaczął Jacuś.

– I jeszcze koktajl śmietankowo-truskawkowy! – wpadła mu w słowo Nikola.

– A ja poproszę tort czekoladowy…

– Opowiedz mi, jak ci minął dzień – przerwała mu Nikola.

– Przecież dzień jeszcze nie minął – zdziwił się Jacuś.

– Wiem, ale to kulturalnie tak spytać – oznajmiła Nikola.

– Oho – odezwał się Bobek, który akurat przechodził obok nich. – Jacuś, co robisz?

– Idź stąd – rzuciła Nikola. – Jacuś jest zajęty.

– Jacuś, nie pokopiemy piłki? – spytał Bobek.

– Za moment – wymamrotał Jacuś. – Tylko zjem tort.

Bobek zrobił wielkie oczy.

– Jaki tort? Tu gdzieś dają tort?

– Rany, Bobek! Jak ty wolno myślisz! My się tak bawimy! – wrzasnęła Nikola.

Bobek wzruszył ramionami i poszedł sobie.

– No to jak ci minął ten dzień? – spytała znowu Nikola.

– Tak sobie… – zaczął Jacuś, ale Nikola mu przerwała:

– O, są moje ciastka! Dziękuję, dziękuję uprzejmie!

– A ja chciałbym tort – wymamrotał markotnie Jacuś.

– No już, masz ten swój tort – zirytowała się Nikola i postawiła przed nim plastikowy klocek.

A potem zaczęła udawać, że zjada ciastka, głośno mlaszcząc.

– Wiesz co, Nikola… – zaczął Jacuś, lecz nie skończył.

– Ale pięknie wygląda ten twój torcik! – wrzasnęła Nikola. – Dasz kawałek?

I zanim Jacuś zdążył coś powiedzieć, zabrała mu cały klocek!

Tego było już za wiele. Jacuś potrafił wiele znieść, lecz nie mógł tolerować tego, że ktoś

zabiera mu tort, nawet na niby!

– Dość tego – powiedział i wstał. – Już się nie chcę z tobą bawić.

– Siadaj! – rozkazała Nikola. – Natychmiast siadaj! To, co zrobiłeś, było bardzo niekulturalne!

– To ty jesteś niekulturalna! – zdenerwował się Jacuś. – Mlaszczesz przy jedzeniu, nie słuchasz, co mówię, ciągle mi przerywasz i obraziłaś mojego kolegę! Dziękuję uprzejmie za taki

kulturalny wieczór!

I poszedł sobie. Postanowił, że nie będzie się już bawić z Nikolą – no, chyba że Nikola zachowa się kulturalnie i przypomni sobie, że oprócz „proszę uprzejmie” i „dziękuję uprzejmie”

istnieje jeszcze słowo „przepraszam”…

 

Rozmowa na temat opowiadania. Rodzic  zadaje pytania dotyczące tekstu, np.: W co Nikola chciała się bawić z Jackiem? Jak w zabawie miały zachowywać się dzieci? Czy Nikola zachowywała

się w sposób kulturalny? Co zrobił na koniec Jacek?

“Co to znaczy być kulturalnym?” burza mózgów - dzieci podają odpowiedzi, rodzic zapisuje je na kartce.

 

Magiczne słowa - zabawa dydaktyczna

Rodzic przedstawia dzieciom sytuacje, a one mają określić jakich kulturalnych (magicznych) słów należy użyć:

• Co mówimy, gdy wchodzimy do przedszkola?
• Co mówimy, gdy prosimy o dokładkę obiadu?
• Co mówimy, gdy dostaniemy ciastko?
• Co mówimy, gdy niechcąco kogoś popchniemy?
• Co mówimy, gdy musimy komuś przerwać rozmowę, żeby poinformować o czymś ważnym?

 

Praca w książce

5-latki - Karty Pracy 4 - str. 2-3

4-latki Karty Pracy 2 -str. 25

 

„W kinie” – słuchanie wiersza.

 

 

W kinie

Piegowaty Jaś z Radzynia

co sobotę szedł do kina.

Co sobotę wszyscy w kinie

mieli dość Jasiowych minek.

Bo ten piegowaty chłopak

wszystko robił tam na opak,

głośno gadał, jadł, szeleścił,

ze sześć paczek chrupek zmieścił.

Potem czas na popijanie,

puszek z sykiem otwieranie,

tupot nóg i głośne śmiechy,

ależ Jasio miał uciechę!

Jaś się dziwił, że dziewczyna

żadna nie chce z nim do kina.

A koledzy też nie chcieli,

widząc Jasia osłupieli…

Pewnej soboty bez jego wiedzy

usiedli za nim jego koledzy,

jedli i pili głośno chrząkając,

i Jasiowi w fotel często stukając.

Jasia Pieguska złość już rozsadza!

A widzisz Jasiu, jak to przeszkadza…

„cicho” – wyszeptał – „film oglądajcie…”

I w oglądaniu nie przeszkadzajcie.

 

Rozmowa na temat wiersza. Rodzic zadaje pytania dotyczące tekstu, np.: Gdzie co sobotę chodził Jaś? Co on tam robił? Czy to było właściwe zachowanie? Co się stało pewnej soboty? Czy zachowanie kolegów przeszkadzało Jasiowi?

 

 „Jak należy kulturalnie zachować się w kinie?” – zabawa dydaktyczna. Rodzic mówi zdania, dzieci mają określić, czy to jest właściwe, czy też niewłaściwe zachowanie. Dzieci mają uzasadnić, dlaczego tak myślą. Przykładowe zdania: W kinie jemy chipsy i głośno szeleścimy torebkami; W kinie spokojnie oglądamy film, nie komentując sytuacji; W kinie kładziemy nogi na fotel sąsiada, bo tak jest nam wygodnie siedzieć; W kinie siadamy wygodnie, ale tak, aby nikomu nie przeszkadzać; W kinie jemy i pijemy, głośno chrząkając.

“Po co jest teatr?”

Joanna Kulmowa

 

Ta drabina to schody do nieba,

a ta miska pod schodami to księżyc.

Tamten miecz to zwyczajny pogrzebacz,

a z garnków są hełmy rycerzy.

 

Ale kto w te czary nie uwierzy?

 

To jest teatr.

A teatr jest po to,

żeby wszystko było inne niż dotąd.

Żeby iść do domu w zamyśleniu,

w zachwycie.

 

I już zawsze w misce księżyc widzieć…

 

Pytania do tekstu:

• O jakim miejscu opowiada wiersz?
• Co niezwykłego dzieje się w teatrze?
• Po co jest teatr?

 

“Jak powstaje spektakl teatralny?”

https://www.youtube.com/watch?v=TkBHN9TYP-0

 

Praca w książce:

5 latki - Karty Pracy 4 - str. 4 - 5, Zeszyt Grafomotoryczny str. 61

4 latki - Karty Pracy 2 - str. 26

 

Zagadki o instrumentach:

 

• Duża albo mała,

Jak u słonia zwie się.

Gdy zaczynasz w nią dmuchać

Melodia się niesie. (trąbka)

 

• Zrobione są z drewna

Cztery struny mają

Gdy pociągniesz po nich smyczkiem

To pięknie zagrają. (skrzypce)

 

• Ma trzy grube nogi

Mnóstwo zębów białych

Gdy mistrz przy nim siądzie

Koncert da wspaniały.

(fortepian)

 

• Długi, siedem dziurek ma,

kiedy w niego dmuchniesz ładne dźwięki gra.

(flet)

 

Zagadki słuchowe : Instrumenty muzyczne , wyklaskiwanie podanego rytmu

 

https://www.youtube.com/watch?v=rXaURvBhjsI

 

Koncert muzyczny :

https://www.youtube.com/watch?v=aS-HPa-AY7E

Praca w książce:

5 latki - Karty Pracy 4 - str. 6

4 latki - Dzieci słuchając utwór Vivaldiego “Wiosna” malują farbami swoje odczucia dotyczące utworu.  https://www.youtube.com/watch?v=jdLlJHuQeNI (także dla chętnych 5 latków)

 

Co to jest muzeum ? filmik edukacyjny : https://www.youtube.com/watch?v=wtkLQgjVXCs

 

“Rzeźby” - zabawa ruchowo - naśladowcza

 

Dzieci podczas słuchania wybranej przez rodzica muzyki maszerują po pokoju. Podczas pauzy przybierają kształt wymyślonej przez siebie rzeźby. Pamiętajcie : nie można się poruszyć ! :)

 

Matematyczne wyliczanki:

Jabłko, gruszka i daktyle – klaśnij w ręce razy tyle (3 razy)

Kapusta i ogórek – tyle razy podskocz w górę (2 razy)

Marchewka, pietruszka, bób – tyle razy przysiad zrób (3)

Kalarepka i mak – za uszy 2 razy się złap.

 

Odliczanie 1-2-3

Przebieg: Dobieramy się w pary. Liczymy do 3 na przemian, raz jedna osoba raz druga.

Następnie zamiast wypowiadania liczb, wprowadzamy gesty i kolejno je wykonujemy:

1 – klaśnięcie

2 – podskok

3 - skłon

Na końcu liczymy „gestami” bez używania słów.

 

Praca w książce:
5 latki : Zeszyt Grafomotoryczny - str. 61
4 latki : Karty pracy 2 , str. 27