Temat kompleksowy tygodnia od 8 maja  do 12 maja:  W ŚWIECIE SZTUKI
 

• Zabawa dydaktyczna „Narzędzia artysty” - Oglądanie przedmiotów niezbędnych w pracy malarza (sztaluga, pędzle, płótno, paleta, farby, tuba na szkice). Wzbogacenie słownictwa, doskonalenie prawidłowego wymawiania nazw przedmiotów oraz ich przeznaczenia.
•  Zabawa muzyczno – ruchowa „Malarskie pozy” – przyjmowanie pozy, którą chcemy się zaprezentować przed rodziną, podczas gdy milknie muzyka.

 

Oglądanie reprodukcji obrazów oraz fotografii

- Wypowiedzi dzieci na temat obrazów, przedstawionych na nich postaci i sytuacji.

- Próba ustalenia, czy dany obraz jest malowany z wyobraźni, czy przedstawia rzeczywistą sytuację.

- Wypowiedzi na temat zaprezentowanych zdjęć.

- Porównywanie i wskazywanie różnic pomiędzy fotografią a obrazem.

 

Wykonanie rzeźby z masy solnej:

Rodzic wcześniej przygotowuje masę w misce, mieszając wszystkie składniki, tak aby masa by ta elastyczna i dawała się łatwo formować. Dzieci formują z niej rzeźbę, ozdabiają różnymi materiałami. Pozostawiają pracę do wyschnięcia na kilka dni. (3 przepisy na masę solną - https://www.youtube.com/watch?v=-ZPEv5b2kN8&t=249s)

Mandala - wyrażanie swoich uczuć za pomocą barw. Dziecko siedzi i  słucha muzyki relaksacyjnej. Oczy zamknięte. Następnie przechodzi do stolika i rozpoczyna pracę. Maluje tylko ulubionym kolorami. Gotowe mandale wycina nożyczkami. (przykładowe mandale - http://www.supercoloring.com/pl/kolorowanki/kultura-sztuka/mandala/recent)

 

 „Muzyczne instrumenty” - praca plastyczna

Wykonanie z pomocą rodzica instrumentu muzycznego z wcześniej przygotowanych materiałów (rodzic krok po kroku instruuje dziecko w jaki sposób  wykonać instrument).

https://www.youtube.com/watch?v=fhZpLydMcSk

 

warto także posłuchać : https://www.youtube.com/watch?v=TrZXmcy3Mt4

 

Nauka piosenki
https://www.youtube.com/watch?v=2mODTjHMM1s
 

Piosenka o instrumentach

1. To jest taki dom zaklęty.

W domu grają instrumenty.

Grają, grają wciąż od nowa,

jakby ktoś je zaczarował!

 

Ref. Chodźmy prędko, chodźmy tam,

puzon drzwi otworzy nam!

Chodźmy prędko raz i dwa,

tam gdzie koncert ciągle trwa!

 

2. Czary-mary, czary-mary,

grają skrzypce i gitary,

kran w łazience jest popsuty,

kapią z niego złote nuty.

 

Ref. Chodźmy prędko, chodźmy tam,

puzon drzwi otworzy nam!

Chodźmy prędko raz i dwa,

tam gdzie koncert ciągle trwa!

 

3. Grają w domu fortepiany,

okna, ściany i dywany,

grają flety i bębenki,

wszędzie kręcą się piosenki.

 

Zabawa ruchowo – naśladowcza „Jestem aktorem w krainie emocji” -  Naśladujemy zachowanie aktora na scenie(mamę lub tatę): ruch całego ciała, gesty i mimika twarzy, sposób wypowiadania roli, posługiwania się rekwizytami, śpiew i taniec na podstawie opowieści ruchowej. Następuje zmiana ról.

 

Zabawa dydaktyczna „Magia rekwizytów” - dostarczanie akcesoriów, materiałów i narzędzi oraz wskazywanie na różne możliwości ich wykorzystania w zabawie teatralnej.

„Mały teatrzyk” -  rozwijanie twórczej postawy dziecka i własnej ekspresji poprzez tworzenie widowiska teatralnego dla najbliższej rodziny.

 

Widowisko bajkowe “Sierotka Marysia w krainie baśni”

https://www.youtube.com/watch?v=XSaVlq2X6wc

 

Taniec dla dzieci https://www.youtube.com/watch?v=oGJg1RSOof4

 

“Pchła Szachrajka” w wykonaniu Opery Wrocławskiej
https://www.youtube.com/watch?v=glzfheqljmw

 

Improwizacja słowna utworu “Lokomotywa” Juliana Tuwima

Stoi na sta­cji lo­ko­mo­ty­wa,

Cięż­ka, ogrom­na i pot z niej spły­wa -

Tłu­sta oli­wa.

Stoi i sa­pie, dy­szy i dmu­cha,

Żar z roz­grza­ne­go jej brzu­cha bu­cha:

Buch - jak go­rą­co!

Uch - jak go­rą­co!

Puff - jak go­rą­co!

Uff - jak go­rą­co!

Już le­d­wo sa­pie, już le­d­wo zi­pie,

A jesz­cze pa­lacz wę­giel w nią sy­pie.

Wa­go­ny do niej po­do­cze­pia­li

Wiel­kie i cięż­kie, z że­la­za, sta­li,

I peł­no lu­dzi w każ­dym wa­go­nie,

A w jed­nym kro­wy, a w dru­gim ko­nie,

A w trze­cim sie­dzą same gru­ba­sy,

Sie­dzą i je­dzą tłu­ste kieł­ba­sy.

A czwar­ty wa­gon pe­łen ba­na­nów,

A w pią­tym stoi sześć for­te­pia­nów,

W szó­stym ar­ma­ta, o! jaka wiel­ka!

Pod każ­dym ko­łem że­la­zna bel­ka!

W siód­mym dę­bo­we sto­ły i sza­fy,

W ósmym słoń, niedź­wiedź i dwie ży­ra­fy,

W dzie­wią­tym - same tu­czo­ne świ­nie,

W dzie­sią­tym - ku­fry, paki i skrzy­nie,

A tych wa­go­nów jest ze czter­dzie­ści,

Sam nie wiem, co się w nich jesz­cze mie­ści.

 

Lecz choć­by przy­szło ty­siąc atle­tów

I każ­dy zjadł­by ty­siąc ko­tle­tów,

I każ­dy nie wiem jak się na­tę­żał,

To nie udźwi­gną - taki to cię­żar!

 

Na­gle - gwizd!

Na­gle - świst!

Para - buch!

Koła - w ruch!

 

Naj­pierw

po­wo­li

jak żółw

ocię­ża­le

Ru­szy­ła

ma­szy­na

po szy­nach

ospa­le.

Szarp­nę­ła wa­go­ny i cią­gnie z mo­zo­łem,

I krę­ci się, krę­ci się koło za ko­łem,

I bie­gu przy­spie­sza, i gna co­raz prę­dzej,

I dud­ni, i stu­ka, ło­mo­ce i pę­dzi.

 

A do­kąd? A do­kąd? A do­kąd? Na wprost!

Po to­rze, po to­rze, po to­rze, przez most,

Przez góry, przez tu­nel, przez pola, przez las

I spie­szy się, spie­szy, by zdą­żyć na czas,

Do tak­tu tur­ko­ce i puka, i stu­ka to:

Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to,

Gład­ko tak, lek­ko tak to­czy się w dal,

Jak gdy­by to była pi­łecz­ka, nie stal,

Nie cięż­ka ma­szy­na zzia­ja­na, zdy­sza­na,

Lecz rasz­ka, igrasz­ka, za­baw­ka bla­sza­na.

 

A skąd­że to, jak­że to, cze­mu tak gna?

A co to to, co to to, kto to tak pcha?

Że pę­dzi, że wali, że bu­cha, buch-buch?

To para go­rą­ca wpra­wi­ła to w ruch,

To para, co z ko­tła ru­ra­mi do tło­ków,

A tło­ki ko­ła­mi ru­sza­ją z dwóch bo­ków

I gna­ją, i pcha­ją, i po­ciąg się to­czy,

Bo para te tło­ki wciąż tło­czy i tło­czy,,

I koła tur­ko­cą, i puka, i stu­ka to:

Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to!