6- latki - NADCHODZI WIOSNA 

WAŻNE!

Przypominamy dzieciom o :- konieczności mycia rąk z przestrzeganiem kolejnych etapów,

- konieczności korzystania z chusteczek higienicznych,

Dbajcie o narządy zmysłów-  nie dotykamy oczu, ust, nosa brudnymi rękami.

Pamiętajcie o konieczności codziennego spożywania owoców i warzyw.

Pijcie dużo wody niegazowanej.

 Serdecznie pozdrawiamy!!!

opracowały: Mariola Teplicka, Teresa Półtorak, Katarzyna Wolska

Załącznik nr 1

Opowiadanie ,,Jak ślimak spotkał wiosnę’’ 
 Wczesnym rankiem, gdy wszyscy jeszcze spali, a słońce wysuwało pierwsze promyki 
spod kołderki, drogą maszerowała Wiosna. Pierwszy zobaczył Wiosnę zaspany ślimak. 
Wyciągnął szyję i z ciekawością przyglądał się dziwnej osobie. Wiosna była ubrana 
w zielone spodnie – ogrodniczki z wypchanymi kieszeniami i słomkowy kapelusz. 
Dźwigała wielki plecak, a w ręce trzymała kolorową konewkę.
- Wiosna idzie – mruknął ślimak – czas więc i na mnie – i pomaszerował za Wiosną.
 Tymczasem Wiosna usiadła na skraju drogi i otworzyła plecak. Najpierw wyjęła 
z niego kolorowe kwiaty. Garść przebiśniegów posadziła po jednej stronie strumyka, 
a kępkę fioletowych krokusów po  drugiej stronie.
- Ładnie, ładnie – mruknął Ślimak.
A Wiosna już sadziła tulipany. Było im troszkę chłodno, więc stuliły się w pączkach, 
jeden pod oknem Kubusia, drugi przy budzie Reksia, a trzeci i czwarty pod oknami 
babci. Ślimak przyglądał się temu uważnie i próbował policzyć  tulipany, ale stale 
się mylił i musiał zaczynać od początku. Za domem Wiosna chodziła od drzewa do 
drzewa i chuchała na małe pączki, głaskała drzewa po gałęziach i coś do nich 
cichutko szeptała, aż drzewa obudziły się i wypuściły pierwsze listki. 
Zaciekawiony Ślimak przyglądał się i czekał: - Co ta Wiosna jeszcze wymyśli? 
Tymczasem Wiosna wyjęła z plecaka wielki grzebień i powiedziała
– Teraz uczeszemy czuprynę łąki – i zaczęła machać grzebieniem 
po ziemi. Po chwili szara trawa odżyła, zazieleniła się, a Wiosna 
uśmiechnęła się zadowolona. 
Ślimak wdrapał się na najwyższą łodyżkę, żeby lepiej widzieć, co będzie dalej. Wiosna szukała czegoś po kieszeniach swoich spodni i po chwili wyjęła stamtąd garść zielonych żabek, które wypuściła na trawę.
 Z plecaka wyciągnęła zaspane biedronki i motyle.Położyła je delikatnie na ziemi, otworzyła pudełko z farbami i pomalowała skrzydła motyli na żółto, niebiesko, pomarańczowo 
albo w kolorowe kółeczka. Później zrobiła kropki na skrzydełkach biedronki i znowu zaczęła czegoś szukać w kieszeniach.
Ślimak wyciągnął szyję – Co ona tam jeszcze ma? – mruczał. 
Wiosna delikatnie wyjęła z kieszonki maleńkiego skowronka, podniosła go wysoko, wysoko do nieba i powiedziała:
- Śpiewaj głośno, niech wszyscy wiedzą, że już przyszłam.
 Słońce płynęło po niebie i uśmiechnęło się wesoło, skowronek trzepotał skrzydełkami i dzwonił jak mały dzwoneczek, a Wiosna położyła się pod drzewem żeby odpocząć.
- Och – pomyślał ślimak – śliczna jest ta Wiosna, jak będę duży, to chyba się z nią ożenię.
 

Załącznik nr 2

Wiosenne zagadki

Nadchodzi po zimie.
Znasz dobrze jej imię.Kroczy w kwiatów pąkach
I w promieniach słonka.(wiosna)

Przez śnieg się odważnie przebijam.
Mróz nawet mnie nie powstrzyma.
Mam listki zielone, tak jak wiosna,
a dzwonek bielutki jak zima. (przebiśnieg)

Czarno-biały fraczek
Buciki czerwone
Umykają żaby
Gdy idzie w ich stronę.(bocian)

Żółte i gorące,
na błękitnym niebie.
Ogrzewa Ziemię,
zwierzęta i ciebie.(słońce)

Kropelki wody
na głowy padają.
Wszyscy przed nimi
Pod dach uciekają.(deszcz)

Czujemy go na twarzy,
włosy nam rozwiewa.
Jest niezbędny dla żeglarzy,
głośno szumi w drzewach.(wiatr)

Deszcz ze słońcem
razem utkali,
wiszący na niebie
kolorowy szalik.(tęcza)

Załącznik nr 3 wiersz „ Tydzień"Naokoło świata chodzi
najdziwniejsza z wszystkich rodzin.
Poniedziałek idzie przodem,
za nim Wtorek ciągnie Środę
czwarte miejsce tuż po Środzie
zajął Czwartek w tym pochodzie
Piątek depce mu po piętach
a Sobota jak najęta
wciąż językiem miele, miele
i narzeka na Niedzielę:
-Wiecznie z tobą są kłopoty,
bo umykasz od roboty
i narażasz się na kpiny,
zamiast przykład brać z rodziny!
Poniedziałek – chłopak złoty,
pierwszy spieszy do roboty.
Wtorek – krząta się jak pszczoła,
Środę - chwali cała szkoła,
Czwartek - robi sam porządki,
Piątek - uczy się na piątki,
ja jak mogę, tak pracuję,
a ty co? A ty próżnujesz!
Tu Niedziela się odzywa:
-A kto za was odpoczywa?